����ɫ��

Cyn derbyn fy Ysgoloriaeth Chevening a dechrau fy MSc mewn Astudiaethau Dementia ym Mhrifysgol ����ɫ�� yn 2022, roeddwn i eisoes yn adnabod ����ɫ�� fel cartref llawer o bapurau pwysig ar wasanaethau a gofal dementia. Fel therapydd iaith a lleferydd yn gweithio gydag adnoddau cyfyngedig, ac ar adeg pan oedd gofal dementia ym Malaysia yn dal i fod yn ei gamau cynnar iawn, ����ɫ�� oedd fy newis cyntaf yn naturiol. Rhoddodd astudio yno ddirnadaeth amhrisiadwy i mi ynghylch sut i ddechrau adeiladu sylfaen gryfach ar gyfer gofal dementia gartref.

Roedd y symud o “Malaysia drofannol fythol braf a heulog,” i “Gymru arfordirol dywyll, wlyb a gwyntog” yn newid mawr—ond un y dês i’w garu. Fe wnaeth gwasanaethau cymorth myfyrwyr anhygoel y brifysgol fy helpu i ymgartrefu, a rhoddodd byw mewn neuaddau preswyl gyfle i mi fwynhau digwyddiadau a rhaglenni niferus Campws Byw, a agorodd y drws i ddiwylliant Cymru a thirweddau godidog. Er fy mod i'n hiraethu am adref, daeth y Clwb Mynydda yn hafan ddiogel i mi yn gyflym. Rhoddodd penwythnosau llawn teithiau cerdded hir ryddhad i mi rhag pwysau aseiniadau a'm harwain i fynyddoedd mwyaf mawreddog Eryri. O harddwch garw Tryfan i'r Wyddfa eiconig, roeddwn i'n ddigon ffodus i brofi'r mynyddoedd ym mhob tymor yn ystod fy amser ym Mangor.

Cefais lawenydd hefyd wrth ddysgu Cymraeg drwy ddosbarthiadau dechreuwyr am ddim y brifysgol. Rhoddodd gwirfoddoli gydag AgeCymru yng Nghaffi Hafan drwy Wirfoddoli Myfyrwyr ����ɫ�� (SVB) rywbeth hyd yn oed yn fwy arbennig i mi—cymuned. Roedd treulio un diwrnod yr wythnos yn y caffi bach wrth yr arhosfan bws yn fy nghysylltu ag aelodau hŷn cymuned ����ɫ��, ac mae'r cyfeillgarwch hwnnw ymhlith fy atgofion mwyaf gwerthfawr. Gwnaeth ein chwerthin hyd yn oed gyrraedd pennod o Prosiect Pum Mil, lle daeth adfywiad y caffi yn stori o lawenydd i gynifer.

Wrth ddychwelyd adref ar ôl graddio, cariais wersi ����ɫ�� gyda mi. Yn fy swydd fel Therapydd Iaith a Lleferydd Arweiniol Gwasanaeth yn Ysbyty Tung Shin, rwy'n tynnu bob dydd ar yr hyn a ddysgais yng Nghymru. Ac wrth wasanaethu fel llywydd Cymdeithas Lleferydd, Iaith a Chlywed Malaysia (MASH), rwy'n aml yn meddwl yn ôl am esiampl ����ɫ�� o gyfranogiad cyhoeddus ystyrlon. Wedi fy ysbrydoli gan hynny, rwy'n annog fy nghydweithwyr i wrando'n ofalus ar bobl sydd â phrofiad byw, i ganoli eu lleisiau, ac i adael i'w hanghenion arwain ein gwaith.

Wrth edrych yn ôl, rhoddodd ����ɫ�� gymaint mwy na gradd i mi. Rhoddodd gyfeillion oes imi, yr atgof o sefyll ar gopaon mynyddoedd ym mhob tymor, a’r hyder i ddod â newid i ofal dementia ym Malaysia. Yn fwy na dim, rhoddodd ail gartref i mi—ac am hynny, byddaf yn dragwyddol ddiolchgar.

Diolch yn fawr iawn!